ВНИМАНИЕ! Это раздел УЧЕБНИКОВ, раздел решебников в другом месте.
[ Все учебники ]
[ Букварь ]
[ Математика (1-6 класс) ]
[ Алгебра ]
[ Геометрия ]
[ Английский язык ]
[ Биология ]
[ Физика ]
[ Химия ]
[ Информатика ]
[ География ]
[ История средних веков ]
« История Беларуси »
[ Русский язык ]
[ Украинский язык ]
[ Белорусский язык ]
[ Русская литература ]
[ Белорусская литература ]
[ Украинская литература ]
[ Основы здоровья ]
[ Зарубежная литература ]
[ Природоведение ]
[ Человек, Общество, Государство ]
[ Другие учебники ]
Утварэнне Рэчы Паспалітай. Становішча Вялікага княства Літоўскага ў складзе Рэчы Паспалітай Билеты и ответы для экзамена по Истории Беларуси за 9 и 11 класс.
[ Все 46 вопросов к 23 билетам ]
1. Новая дзяржава з назвай Рэч Паспалітая,
што ў пера-кладзе з польскай азначае рэспубліка, утварылася
ў 1569 г. Гэта дзяржава ўяўляла сабой саюз ВКЛ і Польскага каралеў-ства.
Папярэдняй спробай падобнага саюза гісторыкамі лічыцца Крэўскае
пагадненне 1385 г.
Прычыны, якія прывялі да заключэння дзяржаўнай
уніі ВКЛ з Польшчай, заключаліся ў наступным:
— цяжкае знешнепалітычнае становішча ВКЛ у сувязі
з Лівонскай вайной 1558—1583 гг., якую вёў за выхад да Бал- тыйскага
мора маскоўскі цар Іван IV. Ён лічыў беларускія землі сваёй вотчынай
і імкнуўся вярнуць іх у склад Маскоў- скай дзяржавы;
— імкненне пануючага саслоўя — шляхты ВКЛ — да
на- быцця шляхецкіх вольнасцей, якімі валодала шляхецкае са- слоўе
ў самой Польшчы. Да голасу шматлікай шляхты (дроб ных і сярэдніх
феадалаў) на пасяджэннях сойма ВКЛ ніхто не прыслухоўваўся. Такога
не было ў суседняй Польшчы, дзе шляхецкія правы (вольнасці) дазвалялі
шляхце актыўна ўдзельнічаць у палітыцы;
— жаданне шматлікай (прыкладна ў 2 разы па колькасці
болыпай, чым у ВКЛ) польскай шляхты падпарадкаваць ВКЛ у якасці
багатага прыдатка да Польшчы і атрымаць для сябе новыя землі і пасады;
— разлік кіраўніцтва каталіцкай царквы праз Польш-
чу — краіну, дзе пануючае становішча займала каталіцтва, пашырыць
уплыў каталіцызму на ўсход — на беларускія, ук- раінскія, рускія
землі.
2. У 1569 г. адбыўся Люблінскг сойм, які
працягваўся 6 месяцаў. На сойме польскай шляхце ўдалося дабіцца
ад Жыгімонта Аўгуста — караля Польшчы і вялікага князя літоўскага
— значных тэрытарыяльных уступак. Шэраг найбагацейшых зямель ВКЛ
быў уключаны ў склад Польш чы, у выніку чаго тэрыторыя ВКЛ значна
зменшылася.
ВКЛ вымушана было прыняць многія з польскіх умоў
аб'яднання дзвюх дзяржаў. Вышэйшым агульным органам улады станавіўся
сойм, які мог збірацца толькі на тэрыторыі Польшчы (асобных соймаў
як для Польшчы, так і для ВКЛ не прадугледжвалася). Кіраўнік саюза
дзяржаў, якога маглі выбіраць феадалы Польшчы і ВКЛ, таксама быў
агульным. Напрыклад, кароль Рэчы Паспалітай Стафан Баторый быў
прызнаны шляхтай ВКЛ таксама і вялікім князем. Асоб-нымі ў ВКЛ і
Польшчы захоўваліся:
— адміністрацыйны апарат (дзяржаўныя пасады);
— заканадаўства (у ВКЛ яно было прадстаўлена
Стату там 1588 г.);
— судовая арганізацыя (вышэйшым судовым органам
у ВКЛ з'яўляўся з 1581 г. Галоўны трибунал);
— войска (яго асновай у XVI ст. у ВКЛ з'яўлялася
пас- палітае рушанне — усеагульнае апалчэнне, што складалася
са шляхты і жаўнераў — ваеннаабавязаных мужчын, якіх вы- стаўляў
са сваіх зямельных уладанняў кожны шляхціц);
— тытул (захоўваліся афіцыйныя назвы дзяржаў
пры існаванні агульнай назвы Рэч Паспалітая);
— пячатка з сімвалам дзяржавы (у ВКЛ — выява
«Па- гоні», у Польшчы — выява «Арла»);
— мова афіцыйнага справаводства (старабеларуская
— у ВКЛ, польская і лацінская — у Польшчы).
3. Вынікі Люблінскай уніі заключаліся
ў тым, што ВКЛ разам з Польшчай утварылі агульную Рэч Паспалітую.
Та кое аб'яднанне дзвюх суседніх краін называецца федэрацы- яй
— дзяржавай, што складаецца з самастойных дзяржаўных утварэнняў,
аб'яднаных на пэўных умовах у адзіную краіну. У складзе гэтай шляхецкай
шматнацыянальнай дзяржавы ВКЛ існавала да канца XVIII ст.
Вынікамі Люблінскай уніі засталася нездаволена
большая частка магнатаў ВКЛ, якім трэба было дзяліць палітыч-ную
ўладу з палякамі. Да таго ж, згодна з уніяй польская шляхта мела
права атрымліваць зямельныя ўладанні ў межах ВКЛ, а шляхта ВКЛ практычна
страціла такое права ў тых раёнах, якія былі далучаны да Польскага
каралеўства. Антыпольскія настроі ўвасобіліся ў барацьбе за захаванне
элементаў самастойнасці ВКЛ. У 1581 г. быў створаны Га-лоўны
трибунал — вышэйшы судовы орган для ВКЛ. У 1588 г. з удзелам
канцлера ВКЛ Льва Сапегі быў падрыхтаваны і выдадзены Статут
ВКЛ. У ім было занатавана, што займаць дзяржаўныя пасады і атрымліваць
землі ў Вялікім княстве маглі толькі грамадзяне ВКЛ.
Вынікі Люблінскай уніі выявіл іся ўпаланізацыі
— апачяч-ванні шляхты ВКЛ праз далучэнне яе да польскіх шляхецкіх
вольнасцей. У 1696 г. шляхце ВКЛ, як і польскай шляхце, было нададзена
права поўнага кантролю за дзейнасцю караля, што значна абмяжоўвала
яго ўладу і давала шляхце магчымасць не падпарадкоўвацца каралю.
Усё афіцыйнае справаводства ў Рэчы Паспалітай было пераведзена на
польскую мову, якая набыла статус дзяржаўнай.
Паноў С. В., П16 Гісторыя Беларусі: білеты: 9 клас / С. В. Паноў.
— 2-е выд. — Мн.: Аверсэв, 2006.
— 111с. — (Экзамены). ISBN 985-478-820-2.
Все учебники по Истории Беларуси
Другие учебные материалы по Истории Беларуси:
|