|
ВНИМАНИЕ! Это раздел УЧЕБНИКОВ, раздел решебников в другом месте.
[ Все учебники ]
[ Букварь ]
[ Математика (1-6 класс) ]
[ Алгебра ]
[ Геометрия ]
[ Английский язык ]
[ Биология ]
[ Физика ]
[ Химия ]
[ Информатика ]
[ География ]
[ История средних веков ]
« История Беларуси »
[ Русский язык ]
[ Украинский язык ]
[ Белорусский язык ]
[ Русская литература ]
[ Белорусская литература ]
[ Украинская литература ]
[ Основы здоровья ]
[ Зарубежная литература ]
[ Природоведение ]
[ Человек, Общество, Государство ]
[ Другие учебники ]
Рэвалюцыі 1905—1907гг. і Лютаўская 1917г. у Беларусі: прычыны, асноўныя падзеі, вынікі Билеты и ответы для экзамена по Истории Беларуси за 9 и 11 класс.
[ Все 46 вопросов к 23 билетам ]
1. Прычыны буржуазна-дэмакратычных
рэвалюцый былі звязаны з захаваннем галоўнага перажытку феадальнага
ладу — дваранска-памешчыцкага землеўладання і нявыра- шанасцю пытання
аб надзяленні сялянства зямлёй. Галоў- нымі феадальнымі перажыткамі
ў палітычнай галіне з'яўля- ліся абсалютная манархія (самадзяржаўе)
і адсутнасць дэмакратычных правоў у грамадстве.
Па сутнасці падзеі 1905—1907 гг. і лютага 1917
г. у Расіі былі этапамі адной буржуазна-дэмакратычнай рэвалюцыі,
якая вырашала задачы дэмакратычнага характару: звяржэн-ня самадзяржаўя,
ліквідацыі буйнога памешчыцкага земле-ўладання, знішчэння нацыянальнага
прыгнёту, усталявання дэмакратычных правоў і свабод.
2. Шляхі дзяржаўнага ўладкавання Расіі, вырашэння
аг- рарнага і нацыянальнага пытанняў былі вызначаны рознымі палітычнымі
сіламі, аб'яднанымі ў тры палітычныя лагеры.
Урадавылагер імкнуўся любымі сродкамі
захаваць у краіне самадзяржаўе, саслоўныя прывілеі дваранства, памешчыц-кае
землеўладанне. Яго важнейшай апорай з'яў ляліся армія і паліцыя.
Буржуазна-ліберальны лагер быў прадстаўлены
рознымі палітычнымі партыямі і арганізацыямі. Канстытуцыйныя дэмакраты
(кадэты) імкнуліся да ўвядзення ў Расіі кансты-туцыйнай манархіі
з парламентам. Іх дзейнасць шырокай падтрымкі ў Беларусі не атрымала.Лк^ябрыстеыпадтрымалі
царскі Маніфест 17 кастрычніка 1905 г., які даў магчымасць прадстаўнікам
буржуазіі ўдзельнічаць у дзейнасці расійскага парламента — Дзяржаўнай
думы.
Вядучай сілай рэвалюцыйна-дэмакратычнагалагера
з'яў-ляўся пралетарыят. Унутры лагера не існавала адзінства.
Бальшавікі — палітычны напрамак у РСДРП (Расійскай са-цыял-дэмакратычнай
рабочай партыі) падзялялі марксісц-кую ўстаноўку на ўсталяванне
диктатуры пралетарыяту шляхам сацыялістычнай рэвалюцыі. Цалкам
самастойную палітыку праводзіў .Бг/нд — Усеагульны яўрэйскі рабочы
саюз у Літве, Польшчы і Расіі, які абвясціў сябе нацыянальнай арганізацыяй
яўрэйскіх рабочых. Партыя сацыялістаў-рэва -люцыянераў (эсэры)
выступала за перадачу зямлі ў агульна-народную ўласнасць
і ўраўняльны падзел яе сярод сялянства, пры адмене прыватнай
уласнасці на зямлю. Беларуская сацыялістычная грамада(ЬСТ) —
адзіная ў Беларусі нацыя-нальна-дэмакратычная партыя, якая выступала
за ўтварэн-не ў Беларусі незалежнай дэмакратычнай рэспублікі.
3. Асноўныя падзеі рэвалюцыі 1905—1907
гг. у Беларусі былі адзначаны выступленнямі салідарнасці з падзеямі
«Кры-вавай нядзелі» 9 студзеня 1905 г. у Пецярбургу, калі царскімі
войскамі было расстраляна мірнае шэсце рабочых да Зімовага палаца.
У кастрычніку 1905 г. працоўныя Беларусі прынялі
ак-тыўны ўдзел ва Усерасійскай палітпычнай стпачцы. Гэтымі
выступленнямі ў Беларусі кіравалі кааліцыйныя советы, куды
ўваходзілі прадстаўнікі РСДРП і Бунда. 18 кастрычніка ў гарадах
Беларусі быў абвешчаны Маніфест цара Мікалая II ад 17 кастрычніка
1905 г. Паводле яго створаная як дарадчы орган пры цары Дзяржаўная
дума надзялялася заканадаў чымі паўнамоцтвамі. У першыню ў гісторыі
Расіі абвяшчаліся свабоды слова, друку, сходаў, веравызнання, недатыкаль-
насць асобы. У Мінску пры патуранні мясцовай улады 18 кас-трычніка
1905 г. быў расстраляны шматлюдны народны мітынг, наякім абмяркоўваўся
Маніфест. Гэта падзея атры-мала ў гісторыі назву «Курлоўскі расстрэл»
(па прозвішчы тагачаснага губернатара Мінска).
У снежні 1905 г. цграб'явіўабправядзетівыбараўуДзяр-жаўную
думу. Аднак і першая і другая Думы, як непаслухмя- ныя цару,
былі распушчаны яго ўказамі. Так закончылася першая расійская рэвалюцыя
1905—1907 гг., якая не вырашыла набалелыя пытанні. Прычыны, якія
яе выклікалі, былі ўсклад-нены Першай сусветнай вайной, што распачалася
ў 1914 г.
Пачатак Лютаўскай рэвалюцыі паклалі масавыя выступ-ленні
рабочых у Петраградзе. На іх бок сталі пераходзіць сал-даты. 2 сакавіка
1917 г. цар Мікалай II адрокся ад прастола. Царскае
самадзяржаўе было звергнута. Ствараліся новыя органы буржуазнай
улады. У Петраградзе яны былі прад-стаўлены Часовым уродам. Свае
паўнамоцтвы яго міністры ажыццяўлялі да выбараў Устаноўчага сходу
— будучага парламента Расіі. Ён павінен быў вырашыць пытанні
аб зямлі, аб вайне і міры, нацыянальнае пытанне.
Па прыкладзе Петраграда ў гарадах і мястэчках
Беларусі ствараліся органы рэвалюцыйна-дэмакратычнай улады — Саветы
рабочых і салдацкіх дэпутатаў. У Расіі ўзнікла свое-асаблівае становішча,
якое атрымала назву двоеўладдзе: з аднаго боку — рэвалюцыйна-дэмакратычная
ўлада пралета-рыяту і сялянства ў выглядзе Саветаў, а з другога
— улада буржуазіі ў выглядзе «грамадскіх камітэтаў парадку». Своеасаблівасцю
палітычнага становішча стала падтрымка Саветамі дзейнасці камітэтаў.
Праваднікамі такой палітыкі з'яўляліся меншавікі — палітычны напрамак
у РСДРП, які падтрымаў буржуазную ўладу, і эсэры. Прадстаўнікі эсэраў,
меншавікоў, бундаўцаў складалі большасць у Саветах рабочых і салдацкіх
дэпутатаў. Падобнае становішча, якое харак-тарызуецца як двоеўладдзе,
узнікла ў арміях Заходняга фронту, што размяшчаліся на тэрыторыі
Беларусі.
Пасля перамогі Лютаўскай рэвалюцыі Беларуская
са-цыялістычная грамада прыкладала намаганні да вырашэння нацыянальнага
пытання. У сакавіку 1917 г. у Мінску адбыўся з'езд прадстаўнікоў
беларускіх нацыянальных арганізацый. Па нацыянальным пытанні
з'езд выказаўся за дзяржаўна-тэрытарыяльную аўтаномію (самастойнасць)
Беларусі ў складзе Расійскай дэмакратычнай рэспублікі. Вышэйшым
органам мясцовай улады павінна была стаць Беларуская краевая
рада. Да выбараў Рады з'езд аб'явіў сябе вышэйшай краёвай уладай,
а сваім выканаўчым органам — Беларускі нацьшнальны камітэт. БНК
правёў перамовы з Часовым урадам аб прызнанні яго ўрадавай структурай
на тэрыторыі Беларусь Але Часовы ўрад, які стаяў на пазіцыях адзінай
і непадзельнай Расіі, лічыў, што гэта пытанне можа вырашыць толькі
Устаноўчы сход. Такім чынам, нацыяналь -нае пытанне для Беларусі
заставалася нявырашаным.
Паноў С. В., П16 Гісторыя Беларусі: білеты: 9 клас / С. В. Паноў.
— 2-е выд. — Мн.: Аверсэв, 2006.
— 111с. — (Экзамены). ISBN 985-478-820-2.
Все учебники по Истории Беларуси
Другие учебные материалы по Истории Беларуси:
|
|